Kurdelalı Bayram Papuçlarım....

Bayram bayram dediler, 9 gün tatili olana 3 günlük ezmük tatilimizle bizi hasede bindirdiler noldu peki sorarım NE OLDUUU?

Ben küçükken bana bayramlık kıyafet ve ayakkabı alırdı annem, hep rugan olanından ve burnunun üstünde kurdelası, bileği kemerli olanından sseçerdim. Gece onlarla yatardım, sabah bi giyerdim bilekleri fırfırlı beyaz çoraplarımla ne hoş dururdu. Dünyalar benim olurdu. Mutluluk o zaman benim için oydu.


Dedem vardıı, babaanem vardıı, herkes onların yanına gelirdi ve büyük bi aile olurduk, el öperdim, Şeker alırdım sonra da gider çalardım, harçlık alırdım. Hiçbi zaman tomarla harçlık toplayamadım ben mesela. Millet harçlıklarıyla bisiklet falan alırken ben o zaman bilmiyodum bu küfrü ama "Sokayım harçlığınıza, dayınıza, amcanıza" der gibi bakardım :)


Ama şimdi şimdi ???




Dedem yok...
Bizde yaşamaya başlamıştı babaanem vefat edince. Hergün camiden gelirken bana ve kardeşime halley alırdı. Kapıdan girdiğinde havaya kaldırır sallardı halleyi "Halley Pasta Halley Pasta" derdi. Reklamında öyle bi replik vardı sanırım. Sarılırdım boynuna. Sakalları mis gibi kokardı. Her zaman odasında bizim için akide şekeri bulundururdu. Kardeşim kapısına gider. "Dedeee şeşeeer" dediğinde hiç eli boş dönmezdi.


Şimdi ben kimin elini öpeyim ki...
Herkesten uzakta yaşarken, artık kıyafetlerimi kendim seçerken, şekerler benim için kalori meselesi olmuşken, sokakta o patlayan şeylerle oynayamazken, çok harçlık alanlara gıcık olamazken...


Ne anlamı var ki...
Her gittiğin evde baklava, revani, kadayıf yemekten patlayacak gibi olmadıktan sonra...


Hani diyoruz ya "Nerde o eski bayramlar?"
Bu olay bi mit değil arkadaş gerçekten yok o bayramlar...
Her ne kadar bayramRuhuuu diye sevince bürünsem de yalandan bi bayram geçiriyorum.


Kapıya gelen çocuklara bol bol şeker veriyorum :)
Hiç zevkli değil..
Çektiğim platonik acının bile yerini almış vaziyette şu bayram meselesi. Keşke çalışıyo olsaydım demiyo değilim.
O zaman bana bayram olmazdı.


Neyse İyi Bayramlar ama yine de size...